مهتاب شب های بی ماه

همه روزهایمهمه لحظه هایمهمه فکر هایمهمه همه همه منشده است اواین عاشقی دنیای غریبی داردبی مرزبی انتهابی پایانراهی بدون بازگشتدلم گاه و بیگاه برایش پر میکشدآهی میکشم و این بغض را فرو میدهمارزو میکنم کاش فرصت داشتم و از او مینوشتم و از عشقو از دلهره دلتنگیکم کم می شود یک سالیک سال که هست و نیستیکسال که هست و نیستو پشت این نبودن یک دنیا حرف استیک دنیا اندوه استیک دنیا سکوت است نوشته شده در جمعه ۱۴۰۲/۰۵/۱۳ساعت توسط مهتاب صورتی| مهتاب شب های بی ماه...